در دیدار با کارگزاران سیاست خارجی رژیم علی خامنه‌ای ولی‌فقیه ارتجاع روز یکشنبه 10آبان به‌طور بسیار شتابزده، همه سفرا و کارداران رژیم در کشورهای خارجی را به تهران فراخواند تا آنها را نسبت به عقب‌نشینی رژیم در سوریه توجیه کند؛ شتابزده از این‌رو که ظریف روز قبل (شنبه) از کنفرانس وین به تهران برگشت تا اجتناب‌ناپذیر بودن عقب‌نشینی از سوریه را به‌خلیفة ارتجاع خبر دهد. همان کنفرانسی که کیهان خامنه‌ای در شماره 10آبان خود آن را چنین جمع زد «هم امتیاز دادیم، هم حاشیه‌نشین شدیم».
علت شتابزدگی خامنه‌ای روشن است؛ برخلاف موضوع هسته‌یی که رژیم در آن عامل اصلی بود و می‌توانست قضیه را کش بدهد؛ این‌جا اگر معطل کند، دو ضرب زیان خواهد دید؛ چون از یک سو شرایط نظامی و ضربات پیاپی رزمندگان اپوزیسیون و ارتش آزادی بر نیروهایش و از طرف دیگر، موضع سیاسی شکننده‌اش هر چه زودتر باید تعیین‌تکلیف بکنه. اما از آنجا که ضعیف و طلسم‌شکسته است نمی‌تواند حرفهایش را به عوامل سرسپرده خودش هم بدون پرده‌پوشی و به صراحت بگوید و ناگزیر آنها را در لفافه بیان می‌کند؛ اما با این همه ناگزیر از چند فقره اعتراف مهم گردید:اعتراف به شکست در سوریه با این بیان که «ادعا نمی‌کنیم به همه اهداف خود رسیده‌ایم یا حتی نزدیک شده‌ایم، چون اجرای سیاست خارجی انقلابی در عمل با برخی غفلتها، کم‌کاریها، ناهوشمندیها و موانع خارجی همراه بوده است.»
دوم، اما به دنبالش برای پیشگیری از دراز شدن زبان باند رفسنجانی روحانی و توجیه شکست استراتژیکی که تا این‌جا خورده، یک اعتراف مهم دیگر هم کرد که اگر همین کارها را نکرده بودیم، یعنی شرکت در کشتار مردم سوریه و قتل‌عام بیگناهان و فرو ریختن بشکه‌های انفجاری بر روی شهرها «خدا می‌داند در داخل مرزها، با چه مشکلات و ضربات عجیبی، دست به گریبان می‌شدیم». یعنی خلاصه سرنگون می‌شدیم.
خامنه‌ای درست مثل وقتی که تصمیم سرکشیدن جام زهر هسته‌یی را گرفته بود و از «نرمش قهرمانانه» حرف زد و بعد روشن شد منظور از «نرمش» همان زانو زدن ذلت‌بار و خوردن زهر است و بخش «قهرمانانه»ا‌ش هم حرف و شعار پوچ و دهن پرکن برای رنگ کردن پاسدارها و بسیجی‌های کودن نظام… این بار هم با همان الگو، برای خوردن زهر سوریه از «تاکتیکهای سیاست خارجی» و از «هنر دیپلوماسی» حرف زد و گفت «تاکتیکهای سیاست خارجی باید در خدمت مبانی راهبردی باشد نه این‌که به اسم تاکتیک، بر ضداصول عمل شود». منظور از بیان این حرف کلی هم زمینه‌سازی برای عقب‌نشینی و به همین منظور هم طبق معمول اقدام به دود و دم ضد استکباری کرد که: «اهداف آمریکا در منطقه، 180 درجه با اهداف ایران، متفاوت است» و «سیاست خارجی جمهوری اسلامی، لااقل در سطح منطقه هم‌چون سدّی مستحکم و صخره‌یی استوار، مانع از یکه تازیهای قدرتهای سلطه‌گر، به‌ویژه آمریکا شده است».
جالب و خنده‌دار این است که خامنه‌ای در حالی از تضاد 180درجه‌یی با آمریکا حرف می‌زند که بر خلاف خط قرمزی که خودش تعیین کرده بود که هیچ مذاکره‌یی با آمریکا جز هسته‌یی نداریم، ظریف در وین به‌طور مستقیم با جان کری درباره سوریه گفتگو کرد و خامنه‌ای در همین اظهاراتش، چقدر از ظریف و از تدین او تعریف و تمجید کرد که معنی آن تأیید شرکت در کنفرانس وین و مذاکرات مستقیم با وزیر خارجه آمریکا می‌باشد. این هم غلط‌کردم‌گویی مضاعف از خط قرمزهای مسخره‌یی بود که خودش گفته بود. به‌خصوص که ظریف نیز پیش از سخنرانی خامنه‌ای، طی ارائه گزارشی تصریح کرد: «دستورات و خطوط ترسیم شده از جانب رهبر معظم انقلاب، مبنای کار وزارت خارجه بوده».
خرگوشی که ولی‌فقیه از زیر عمامه شعبده‌اش در مورد سوریه و راه‌حل برای سوریه در آورد، انتخابات است؛ چیزی که تا به‌حال به آن نزدیک نمی‌شد اما اکنون که برای اولین بار از بشار جنایتکار دست برمی‌دارد، برای توجیه این عقب‌نشینی، دم از انتخابات می‌زند که لابد از قماش همان نمایشهای مهوعی است که استبداد ولایت‌فقیه در آن خبره است. نمایش مسخره‌یی که در شرایط سوریة ویران که حدود نیمی از جمعیت کشور آواره و نیمی دیگر زیر بمباران و کشتار، یاوه‌یی است که اپوزیسیون سوریه نیز آن را به سخره گرفته است.
یک فقره عقب‌نشینی دیگر خامنه‌ای، به‌کار بردن کلمه «معارضین» به جای «تروریستها» و همچنین مطرح کردن آتش‌بس تحت این عنوان که اگر معارضین کاری نداشته باشند، اینها هم کاری ندارند.
خامنه‌ای در نهایت ذلت و وقاحت، در یک فقره با سیلی صورت سرخ کردن هم گفت: «معنی ندارد کشورهای دیگر دور هم جمع شوند و راجع به یک نظام حکومتی و رئیس آن حکومت تصمیم بگیرند». او البته جواب نمی‌دهد که اگر این کار بی‌معنی است، پس تو چرا وزیر خارجه‌ات را به این کنفرانس فرستادی؟! و حالا هم از او تعریف و تمجید می‌کنی؟! از این‌جا می‌توان دریافت که دیکتاتوری تروریستی آخوندها در کنفرانس وین یک سیلی محکم دریافت کرده است؛ هم‌چنان که کیهان خامنه‌ای (10آبان) آن را «تحقیرآمیز» توصیف کرده و نوشته بود هم «امتیاز» دادیم و هم «حاشیه‌نشین» شدیم!
برگرفته از سايت مجاهدين خلق ايران
